Pastoorken Lamal


Op 13 juli 1927 meldden de kranten dat Z.E.H. Kanunnik Lamal, de eeuwelingpriester van Mechelen, algemeen gekend als “pastoorken Lamal”, in de Heer ontslapen is. Met andere woorden: hij was overleden.

Wie was deze pastoor, die bekendheid genoot tot ver buiten de Tisseltse regio?

We weten dat hij gedurende 28 jaar pastoor was in Tisselt en veel aanzien genoot.

Joannes Eduardus Lamal werd geboren in Kampenhout op 27 september 1826. Zijn vader was dokter en sterk gelovig. In de meeste katholieke gezinnen was er wel één van de kinderen die koos om priester te worden. In dit gezin waren zeker drie zonen die voor het priesterschap kozen, waaronder Joannes. Een andere zoon werd dokter en de vijfde zoon schopte het tot minister en vertrouweling van Koning Leopold II.

Joannes werd op 21 december 1850 tot priester gewijd. Hij begon als onderpastoor in Steenokkerzeel en in Leuven. In 1873 werd hij pastoor in Rillaar. Een jaar later nam hij deze rol op zich in Tisselt. Hierbij volgde hij één van z’n eigen broers, Anthonius, op.

Kanunnik Lamal was ook in de omstreken een gerespecteerd man. Hij woonde na zijn pensioen in de Stassartstraat te Mechelen. Op 27 september 1925, ter gelegenheid van zijn 99ste verjaardag werd hij door toenmalig Kardinaal Mercier tot erekanunnik benoemd. Hij ontving als aandenken de zilveren penning van Paus Pius XI. Die zie je hier op de foto op zijn borst gespeld. Deze foto herinnert ons aan de heugelijke gebeurtenis die een jaar plaats vond. Toen vierde de hele Mechelse bevolking het geboorte-eeuwfeest van kanunnik Lamal met grote plechtigheid. In die tijd was de leeftijd van 100-jaar zeer uitzonderlijk en werd de eeuweling met een groot feest in de bloemetjes gezet. Bij onze kanunnik Lamal duurde het feest slechts één dag. We weten dat in de voormiddag een kerkdienst plaatsvond, gevolgd door een ontvangst op het stadhuis en het bisdom. In de namiddag was er een kinderstoet en een optocht van verenigingen voorbij zijn huis met een wandelconcert. ’s Avonds was er nog een beiaardconcert, werd de wijk verlicht en was er klokkengeluid.

Het jaar daarop, op 12 juli rond 11 uur in de voormiddag, overleed Lamal op gezegende leeftijd.


Bron:
Ons land, 25 september 1926, blz. 3. Geraadpleegd via https://aalst.courant.nu/

 

Met dank aan Heemkundige Kring Vaertlinck vzw